1. |
01 - Libre y Salvaje
03:28
|
|
||
Yo lo que quiero es un trozo del mundo libre
Mi vida en un libro
Mi sueño salvaje vendido al mejor postor por un vil calibre
Atado con fibras, en cestas de mimbre
Tú ya no te libras
En este maldito paisaje; mira, ya no se siembra
Vivo pendiente del mismo reloj
Quiero ser libre y me vuelvo salvaje
Quieren ponerle un precio a mi voz, ¡Fuck a tu cultural bagaje!
Cada vez más independiente, cada vez más intermitente
Cada vez más yo, rodeado de tanta gente
Cada vez que pierdo y no hay manera
No lo dejo de intentar
Cada día lucho con más fuerza
No me podrán parar
Yo lo que quiero es un trozo del mundo libre
Y no andar de rodillas
Luchando con palos, clavándome sus astillas
Aplacando mis nervios y mi ansiedad con una pastilla
Aplastando mi subconsciente, callando a las voces que chillan
Paraíso selvático, lianas para atravesar mi mente
Para comprender y para entender lo que tengo en frente
Cada vez más independiente, cada vez más intermitente
Cada vez más yo, rodeado de tanta gente y...
Cada vez que pierdo y no hay manera
No lo dejo de intentar
Cada día lucho con más fuerza yo...
Cargo a las espaldas el peso
De todos los momentos que vi
Cargo a las espaldas el peso de un día gris
Cargo a las espaldas el peso
De todos lo momentos que vi
Cargo a las espaldas el peso de un día gris
Y así pasar de página
|
||||
2. |
02 - Cada Vez Mejor
03:55
|
|
||
Sal de tu burbuja y tu encruzijada
Sabes que cuando nada empieza es que todo acaba
A veces no se ve el final, el camino es lava
Un camino empedrado de indecisiones y grava
Quedan más opciones, no he venido a arrepentirme
Si no a redimirme, jamás rendirme
No hay mágicas pociones, sigo con paso firme
Aún es pronto para irme
He visto como todo tiene fecha de caducidad
Me he convertido en lo que amaba; luz y paz
Y sobretodo hablando fuera de lo musical
Un cobertizo para mi alma
Un refugio, donde ya no veo niebla
Donde mis palabras tiemblan
Donde todo lo que puedo ver y tocar es real
Donde siempre queda un plan
Y aprendí a conocerme cada vez mejor
Comencé a distinguir y erradicar el dolor
Y aprendí a conocerte cada vez mejor
Empecé por tu miedo y acabé por tu amor
Si las palabras se inventaron para comunicar
Habrá infinitas formas de poder hablar
Entrelazando nuestros cuerpos en un viaje astral
Perdidas en medio de un páramo interestelar
Constelaciones llenas de mis emociones
Venas que llevan la sangre a borbotones
Mis arterias eran campos vacíos y gélidos
Hasta que un día me econtré contigo
Y aprendí a conocerme cada vez mejor
Comencé a distinguir y erradicar el dolor
Y aprendí a conocerte cada vez mejor
Empecé por tu miedo y acabé por tu amor
Solo queda un universo y se nos acaba el tiempo
Solo queda un universo
Solo queda un universo y se nos acaba el tiempo
Bajo el frío Cierzo
Cuerpos mudos presos de la nada
Y el litigio del crespúsculo camina detrás
Y aprendí a conocerme cada vez mejor
Comencé a distinguir y erradicar el dolor
Y aprendí a conocerte cada vez mejor
Empecé por tu miedo y acabé por tu amor
Solo queda un universo y se nos acaba el tiempo
Solo queda un universo
Solo queda un universo y se nos acaba el tiempo
Bajo el frío Cierzo
|
||||
3. |
03 - En Su Piel
04:21
|
|
||
Hoy soy yo quien no está aquí
Mañana es mucho tiempo para mi
Ayer jugué y perdí
Y hoy hace mucho tiempo que no estás aquí
Ayer jugué y perdí
Y hoy siento un frío intenso en cada verso que te di
Me he perdido y no me encuentro
Yo, soy yo el que está en su piel, en tu piel, yeah
Yo, soy yo el que está en su piel, en su piel
En su piel, en su piel
¿Por qué? Caduca la mente presa del error
¿Por qué? Es todo tan gris y ya no hay redentor
¿Por qué? Siento que caigo al vacío y no encuentro el amor
¿Por qué...?
Y si me salgo del contexto, no me sirve como pretexto
Estoy comparando los días con analogías y no es lo correcto
¿Para que pensar en una cosa si no me da nada?
Hoy tus monosílabos significan palabras
Hoy la vida entera se consume en un papel
Fuma como nunca, ama como siempre; bien
Y espera que todo sea transparente
Cenizas que arden, la llama que prende
Cenizas que arden, cenizas que arden
Cenizas que arden...
Yo, soy yo el que está en su piel, en tu piel, yeah
Yo, soy yo el que está en su piel, en su piel
En su piel
|
||||
4. |
|
|||
He pasado por miles de cambios hoy me siento visceral
Hoy mis demonios van dejando un reguero de sal
En el camino hay tantas sendas para andar
Que a veces olvidé mi sino
No hay que pararse a pensar demasiado
Cuando todo está tan claro
¿Para qué cambiar lo que está bien?
Lo que está mal; a un lado
He visto tu mirada ardiendo al rojo vivo
Y la ciudad pidiendo a gritos ser testigo
Y sin embargo
Cuesta tanto darse cuenta, el mundo se reinventa
La doble moral está en venta, ya no me renta
He cambiado; rotación y traslación
El Sol girando en una elipsis, bro
Ta, mi sangre, como el agua clara de una fuente en la montaña
Como reproches vertidos con mala saña
Como las noches que pasamos arreglando el mundo
Hasta que nos cosimos las pestañas
Hoy no secundo su moción, grito con emoción
Que soy un ser rotundo
Ayer un idiota que avanzaba sin rumbo
Hoy soy capaz de derrocar eso que me tumbó
Son cambios, con perspectiva y asertividad
Son selectivas mi maneras de juzgar
Agravios, mi mente activa no deja lugar
Hay que avanzar pero sin olvidar lo que hay detrás
That's just the way it is
Things will never be the same
That's just the way it is, son cambios
That's just the way it is
Things will never be the same
I see no changes, wake up in the morning and I ask myself
El yugo que arrastramos a veces es cruel
Aceptamos el amor que creemos merecer
Se trata de crecer no de perecer
¿Es qué no me crees?, ven y deconstrúyete
Deja de ser un extraterrestre entre tanto cliché
Huye, de las cadenas, que no te aprisionen
Rompamos la normalidad burda que nos imponen
Todo son cánones, yo he construído cañones
Y así destruyo los estigmas que nos ponen
Mis comentarios, son fruto del aprendizaje antipatriarca
Así que es normal que no molen
De flor en flor igual que el pólen
Voy recogiendo la semilla del amor que he cosechado
¿Me oyen?, hay que recapacitar, nubes: "Efecto Foehn"
Hay que avanzar pero sin olvidar lo que hay detrás
That's just the way it is
Things will never be the same
That's just the way it is, son cambios
That's just the way it is
Things will never be the same
(Changes - Tu-Pac ft. Talent)
That's just the way it is
Things will never be the same
That's just the way it is
That's just the way it is
Things will never be the same
That's just the way it is
|
||||
5. |
05 - Estoy Tan Cansado
02:44
|
|
||
Estoy cansado de tanto de pensar
De tanto soñar
De tanto esperar al final
Que ya no puedo más
Pero el susurro del mundo me grita al oído
Que siga y que no rinda, que todo vale la pena
Que aún quedan cosas importantes por hacer
Que no pare y que el engranaje del planeta
Sigue y da igual si vale o no vale
Al final, somos el mismo cúmulo de indecisiones
De dudas, de malos planes
El ruido que emana de un tiempo arcaico, de un sol
Podrido y muerto como mis dramas morales
Los copos de nieve cayendo, el cielo, el infierno
El crudo invierno, ya no se ni lo que siento
Estoy tan triste y tan vacío que ya no escucho ni el silencio
He nacido y he muerto tantas veces
Estoy cansado, es momento de decirte adiós
Estoy tan cansado, es momento de decir que no
Que ya no hay sitio para más estrellas
Que el tiempo pasa y va dejando huella
Que hemos cambiado, incluso haciendo daño
Hemos dado vueltas, y pasado el trago
Sacando cada vez más cosas en claro
El camino no ha sido en vano pero sin embargo
Aún queda barro en mis zapatos por que sigo andando
Cara a cara, frente a frente, piel con piel
Muchas estaciones donde te esperé
Hoy hago canciones para ti no se, no se...
No estoy tan triste ni tan vacío
Y aahora disfruto del silencio
|
||||
6. |
|
|||
Y aunque estemos tan lejos y no nos podamos siquiera tocar
Compartimos el mismo camino y las piedras que hemos de saltar
El mismo destino, con su propio matiz, desde la matriz,
Cada paso que doy contigo a mi lado, me llena de paz y me eleva al cuadrado
Me rindo por tu manera de decir que no
A la corriente que se nos llevó
Unidas, incandescentes como antorchas
Que prenden todo lo que tocan
Unidas, en la contradicción
Como el aguijón a su veneno
Dame la mano y juntemos el alma, hagamos el amor bajo el alba
Mi sensación con tu sensación, se hicieron canción
El mundo, ya es demasiado gris, coloréalo, llénalo de flores
Llénalo de olores que perduren por siempre en nuestros corazones
Fuimos como un cóctel molotov
Pólvora quemada por el tiempo
La última especie en extinción
Eso es lo que somos y seremos
Como si entendiera
Lo que somos y seremos
Lo que nos mantiene unidos
Cada vez más indefensos
Cada vez más secos
Cada vez vamos más lejos
Hasta deshacernos como témpanos de hielo
Unidos, como el reloj y sus agujas
Como la escoba con su bruja
Como el tic-tac y su burbuja
Sin norte, sin brújula
Que indique el camino
Nunca vamos atrás
Pues yo con mi destino
Hago mi sino al andar
Como si entendiera
Lo que somos y seremos
Lo que nos mantiene unidos
Cada vez más indefensos
Cada vez más secos
Cada vez vamos más lejos
Hasta deshacernos como témpanos de hielo
Cada día muero
Luego resucito entre los muertos
Y ya no tengo freno...
|
||||
7. |
|
|||
Ya pasé por cientos de dilemas
Y hoy siento que estoy listo y salgo a ver
Lo que se cuenta el mundo
Cansado de girar y no parar
Hainbeste kostatzen zaigu zergatik
Beldurrik gabe ibilzten hastea
Beti iraikitzen jarraitzen dugu bizitza
En obras permanentemente, la vida es luz
Todo fluye, todo sigue, solo somos cambio
Creciendo de forma consciente, con actitud
El cierto que el mundo es más bello cuando estás tú
Hemos construído el mundo en obras permanentemente
Hemos construído el mundo en obras permanentemente
¿Por qué rompemos lo que hemos creado?
Nos empeñamos en sufrir y eso es malo
Solo se trata de crecer y aprender
Y aún así la cagamos
Por que solo somos seres humanos
Por que el futuro ya no está en mis manos
Por que tirito si no estás aquí
Y también tiemblo cuando estás al lado
¡Qué complicado es todo cuando no lo quiero!
¡Qué fácil es cuando no lo espero!
¿Dónde está el punto medio, dónde está?
Seguimos aprendiendo, seguimos cuestionándonos
Seguimos pareciéndonos a las personas que nos han hecho así
Sin ellas, nada hubiera salido de aquí
Hitzak, munduan, etengabean
Asiz, esiz, denbora doan
Gaur, hemen arkitu egin gara
Orain, bidearekin aurrera
Hemos construído el mundo en obras permanentemente
Hemos construído el mundo en obras permanentemente
Serán el tiempo y sus fronteras
Las que hagan mella en mi cuerpo indefenso
Y estarán en una lucha interna
Parece que no va a acabar
Zer da, segi ta aurrera
Jarraitzeak egiten digun hori
Zer da egal, amestuta bizi
Zatoz zu nirekin....
Zu zara eta ni naiz, gu gara...
|
||||
8. |
08 - Pasaje
00:57
|
|
||
Yo creía que era una hoja en el río de la creación
Pero no lo soy
Estoy atada a un hilo
Soy una marioneta
No soy una persona
No soy más que un arma
*Con el tiempo comprenderás que eso no es cierto
Sácame de aquí
*Vale. ¿A dónde quieres ir?...
|
||||
9. |
09 - Lo Dejaste Atrás
03:16
|
|
||
Cada vez que estoy y no estáis
Can you give some some advice?
Cada vez que estoy y no estáis
Can you hear me. You recognize?
Estoy preso en un verso denso
Y yo pienso: ¿Qué es eso?, joder que person
Estoy inmerso en un hectoplasma
En un flashback, donde gobierna la pasma
Como los "Clash" yo soy "Rock The Casbah"
Paso de la caspa, respiro, no hay asma
Llego hasta "Asgard" ni "Oxford" ni "Harvard"
Escucho a "Kadavar" en cada bar; ¡Hey barman!
Para amar no hace falta entrar a matar
Para escapar solo tienes que encontrar la puerta
Y acertar en la opción correcta
Estar alerta...
Cada vez que estoy y no estáis
Can you give some some advice?
Cada vez que estoy y no estáis
Can you hear me?
Esta densa atmósfera tensa
El la prensa la que hace no pensar
Más crestas, punk amor y paz
Para armonizar
Más "Evaristo" y menos "Maluma"
Dejad a Cristo y mirad la luna
Alguna teoría absurda del fin del mundo
Nos explicó que seremos dioses hasta la tumba
Tú, créetelo por que esto es un infierno
Yo, te lo he explicado: ¿Quieres entenderlo?
Si no, no pasa nada, por que el camino es eterno
Si lo dejaste atrás, no habrá camino por andar
Si lo dejaste atrás no habrá, camino por andar
Cada vez que estoy y no estáis
Can you give some some advice?
Cada vez que estoy y no estáis
Can you hear me. You recognize?
Solo lo que no tiene nombre canta
Es por eso que me encanta y por eso bailo "can-can"
Descorcho champán en tu fiesta de carcas
Venga, ponme un par más aunque no tenga pasta
Ponme una de los "Hellacas"
Vampiro con estacas, mil tiros ...plas, plas...
Hoy nadie duerme en mi cama
Me he olvidado de quién me enseñó a soñar
Si lo dejaste atrás, no habrá camino por andar
Si lo dejaste atrás no habrá, camino por andar
Si lo dejaste atrás, no habrá camino por andar
Si lo dejaste atrás no habrá, camino por andar
|
||||
10. |
|
|||
He intentando ser mil cosas que jamás logré
He comprendido que el camino es una prueba de fé
He dejado que las cosas se enfriasen como aquel café
Tratando de calentarlas una y otra vez
He soñado y aprendido, me he caído y levantado
Me he jurado por mis muertos que es la última vez
He llorado y he reído, he parado y me ha dolido
He perdido los sentidos y la sensatez
He crecido, he sido un crío, he cantado y me he hecho un lío
He pasado muchas páginas en mi "O.C.B."
Lo esencial es invisible si lo quiere ver
El corazón tiene razones que no entenderé
Por eso pon la cabeza fría y deja que sonría
Hasta el amanecer
Y empezar a cambiar el mundo en el que
Nos quieren encasillar
Y empezar a soñar más allá del mar
Más allá del mar
He intentado ver mi sombra en el cristal
Y he gritado tu nombre ante la inmensidad
¿De qué me sirve ser mi espejo si todo se refleja en mi cara?
A veces todo es tan complejo que incluso pierdo mi máscara
Y me da miedo y salgo corriendo
Es la sensación de estar vivo pero estar muriendo
Y sin razón mi corazón siempre está sufriendo
Y tu canción en bucle una y otra vez viniendo
Una explosión de sentimientos y mi desazón
Son un montón de versos muertos que se llevó el viento
Y empezar a cambiar el mundo en el que
Nos quieren encasillar
Y empezar a soñar más allá del mar
Más allá del mar
Y empezar a cambiar el mundo en el que
Nos quieren encasillar
Y empezar a soñar más allá del mar
Más allá del..
Rostro de olores, excusas, temblores
No vale en tu mundo verdad que se escore
No dista de verse ridículo, semántico
Lenguajes teñidos de fé que una vez creé
Al sentirme atrapado en caminos que nunca busqué
Y otra vez de repente así fue (ya me voy)
Con los piés en el barro
Puulsiones del fango
Y hastíos hilados de arena y pladur
No me falta, ni me sobra la gana
De verte desnuda o tapiar le ventana que se abre a la duda
Restrinjo murallas de acero y cartón, más no abre este ser, no
El ego es fuerte, algo constante, algo que hierve
Algo que aprieta fríamente los dientes
Y en esta lucha, algo se acaba
Todo este aire vuela alto, casi se me escapa
Camino dentro, ya no me pierdo
Nos vemos luego, en el espejo bro...
|
||||
11. |
|
|||
No vine para conformarme ni para perder
Para escichar excusas ni para ceder
No puedes arrancarme las ganas para que cada mañana
Vaya a por todo sin tener nada
El tiempo me puso en mi sitio
Cerca de la música y lejos de tanto ruido
Yo se que no creyeron, no apostaron por mí
Y ahora se preguntan: ¿Cómo lo he podido conseguir?
La vida va a ponerte a prueba
Incluso cuando sientas que no quedan fuerzas
Tú decides si te rindes o quieres llegar
Yo lo tengo claro y no me voy a conformar
Y esta vez no acierto a pensar
¡Que ya estoy harto!
Y esta vez no acierto a apuntar...
Hay que avanzar y luchar hasta romper la jaula
Nunca parar ni callar todas esas palabras
Hay que avanzar y luchar para romper la jaula
Nunca parar ni callar
Soy producto de las circunstancias
Un sendero abrupto que camina con constancia
Una flor sin fruto, un macarra de instituto
El producto interior bruto de este mundo y su fragancia
La vagancia hecha añicos, el últimos "morao" del "Kikos"
Un panoráma desolador, ven y te explico
¡Hey chico! No esperes nada de nadie...ya estás solo
Como el último bolo en la pista, solo
Como un doble sin su par
Como las olas y el mar, la piel a punto de rasgar
La miel que te va a endulzar
Este día tan triste, insiste y verás
Hay que avanzar y luchar hasta romper la jaula
Nunca parar ni callar todas esas palabras
Hay que avanzar y luchar para romper la jaula
Nunca parar ni callar
He pasado tanto tiempo cansado
Que ya no encuentro sitio por que me he acomodado
Camino de lado a lado
Por que algún sendero nos salió caro
Y esta vez no acierto a pensar
¡Que ya estoy harto!
Y esta vez no acierto a apuntar...
Hay que avanzar y luchar hasta romper la jaula
Nunca parar ni callar todas esas palabras
Hay que avanzar y luchar para romper la jaula
Nunca parar ni callar
Hay que avanzar y luchar
Nunca parar ni callar
Hay que avanzar y luchar
Nunca parar ni callar...
|
||||
12. |
12 - Todo Lo Que Fuimos
03:50
|
|
||
Papá cuéntame otra vez ese cuento tan bonito
De gendarmes y fascistas y estudiantes con flequillo...
...Hey, hace tiempo que ya no te escribo
Pero nunca olvidé el tiempo que pasé contigo
Cuando tus brazos y tus gestos me arropaban cuál abrigo
Ojos de padre, mirada de amigo
Hoy el camino se ha torcido, ha dado vueltas de campana
Sobre una sábana blanca te apagas
Manchas de sangre en la pared y también en la cama
El sonido de ambulancia. ¿Qué coño pasaba?
Un caos todo no tenía palabras
Mirando absorto entre sollozos tú te desangrabas
Toda esa rabia acumulada con los años no sirvió de nada
Mientras te reanimaban
Pero tu corazón les dijo: "¡Hey, aquí me quedo!"
Y pude ver un leve atisbo de vida en tus dedos
Volviste a respirar... ¡Pensé, joder, no me lo creo!
Pude volver a ver tus ojos y su parpadeo
Pero como todo en el vida se tornaba feo
Ese máldito día estaba condenado a serlo
Se quienes estuvistéis, eh, todavía me acuerdo
Y os mando un fuerte abrazo desde aquí para el recuerdo
Y por todo lo malo lo siento
Espero que en algún futuro volvamos a vernos
Todo lo que fuimos se perdió
Todo lo que hicimos se esfumó
Todo lo que fuimos se perdío
Todo lo que hicimos se esfumó
Pasaban las horas y yo esperando sentado, cansado
En la puerta del hospital hasta que me llamaron
Maldita imágen fue verte entubado
Pero al menos pude coger tu mano y gritar con fuerza
¡TE QUIERO!, como antes nunca sentí
Como se quiere cuando sabes que algo llega a su fin
Cuando te aferras a ideales y quimeras es difícil vivir
Y mucho más sin ti
Interminables las horas y la ansiedad me devora
Un frío gélido y mi madre llora
Todo se tiñe del color de la muerte traidora
Cuando por fín llega el diagnóstico de la doctora
Yo me desmayo y no comprendo nada
¿Por qué me está pasando esto?
¿Acaso lo merezco por todas las cosas malas que hice en el pasado?
Igual no supe darte ayuda y como me arrepiento
Pero la vida un cauce que sigue y fluye
Incluso estando muertos
Todo lo que fuimos se perdió
Todo lo que hicimos se esfumó
Todo lo que fuimos se perdío
Todo lo que hicimos se esfumó
Todo lo que fuimos se perdió
Todo lo que hicimos se esfumó
Todo lo que fuimos se perdío
Todo lo que hicimos se esfumó
|
||||
13. |
|
|||
Voy caminando con mi perrajero por calles solitarias
Para este lunático callejero es una escena extraordinaria
Con tanto odio que aglomero cada soliloquio es una plegaria
Pero Dios ya sabe que el globo entero vive en situación precaria
Y no parece variar, quién no perece y permanece padece rabia
El miedo crece pero te agradecen callar
No quieren que su cobayas atisben la valla
Que separa la mentira de la verdad
La prisión preventiva de la libertad
La luz que te ilumina entre la oscuridad
La calma que domina a la tempestad
Alarmas y bocinas...¡Despertad!
Y despertar (Wake Up) en otro lugar
Y despertar (Wake Up) ¡Despertad!
Y despertar (Wake Up) de la realidad y despertar (Wake Up)
¡Despertad!
Soy la fuerza de mil huracanes, el naúfrago y sus mares
El arcoiris que renace entre sus tempestades
Su fuese un río: " El Hades", si tu nones, yo pares
No soy un crío, no me fío de sus maldades
He aprendido a luchar, he sucumbido al alzar
El súmun vivo, al cantar, ah
He corrompido el altar, he corrido sin andar
He ido dando tumbos sin saber saltar
Y estoy aquí plantado, a punto de bostezar
Ya casi despertando, de un letargo que me hace soñar
Y despertar (Wake Up) en otro lugar
Y despertar (Wake Up) ¡Despertad!
Y despertar (Wake Up) de la realidad y despertar (Wake Up)
¡Despertad!
No basta con aprender, también tienes que entender lo que pasó
No basta con entender, también debes comprender lo que pasó
No basta con pretender, también debes emprender, tus pasos
No se trata de aprender, entendrer o comprender lo que es falso
Y despertar (Wake Up) en otro lugar
Y despertar (Wake Up) ¡Despertad!
Y despertar (Wake Up) de la realidad y despertar (Wake Up)
¡Despertad!
|
||||
14. |
|
|||
No puedo parar, culo inquieto
El día se acaba y me enervo
Quisiera arrancar las agujas del reloj
Y destrozar el tiempo
No quiero dejar deberes por hacer
Me toca aprender del sendero
Tantas razones para seguir en pie
Ya está bien que no me siento
Ya está bien, que no me vais a callar
Ya está bien que no me siento
Si no existe me lo invento
Si tropiezo volveré a caminar, en contínuo movimiento
Hoy me proclamo el hijo del viento, como una brisa de humo verde
Vi como el ambiente siente, el odio a lo diferente
El mal nacido nunca se arrepiente y como siempre, las gotas siguen la corriente
Hermanos de sangre, en círculo caminando
Y el alma rota, sufrir los desencantos
Agradecer que hayáis seguido a mi lado
Y demostrar, que estáis equivocados
Sin una pasión, sin dar emoción, el corazón se nos muere
Y es que hay tanto trajín ahí afuera que al más vivo vuelve un despistado
Estamos perdiendo el sentido, dejamos de andar el camino
Miramos de puertas afuera olvidando estar vivos
Ya está bien que no me siento
Ya está bien, que no me vais a callar
Ya está bien que no me siento
Si no existe me lo invento
Si tropiezo volveré a caminar, en contínuo movimiento
De pasiones se alimenta, el motor de nuestro pecho
Y en su atencion reside la inspiración, te hará sentir eterno
La vida es tán grande que no cabe en sí
Es como un todo, es tán inmensa
Tantas razones para seguir en pié, te hará sentir eterno.
|
||||
15. |
|
|||
Las cuatro patas de mi cama
Pueden llegar a soportar
Toneladas de bipolaridad
Sabemos que mueres de ganas
De que acorrale con los dientes
Los salientes de tus caderas
Y me suplicas que lo apague
Que no son horas de fumar
En la cama, en la misma cama
Dónde también me confesaste
Que tienes miedo de las luces
Y de que te deje caer
De que me empieces a querer.
Esta antítesis brutal
Nos mantiene cerca...
Si después de derrocar a la antigua reina
Vienes anunciando paz, una nueva era
Me cubro de amuletos, cubro los espejos
Y me comprometo a no volver hacía atrás
A no esconderme detrás de una vieja gloria.
Mira que irónicas las cosas
Mientras huía del altar, yo
Fui cosiéndote a mi clavícula
Que mi bandera de pirata
Puede esperar para ondear
Tu tesoro no lo tengo que robar
Y esta antítesis brutal
Nos mantiene alerta
Si después de derrocar a la antigua reina
Llegas anunciando paz, una nueva era
Me cubro de amuletos, cubro los espejos
Y me compromento a no volver hacía atrás
A no esconderme detrás de una vieja gloria...
|
Streaming and Download help
If you like Estrés, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp